Baza wiedzy

Druk offsetowy

Treść w przygotowaniu, zapraszamy wkrótce.

Druk cyfrowy

Metodę druku cyfrowego zaczęto wdrażać pod koniec lat osiemdziesiątych XXw. Mówiąc najkrócej, jest to druk realizowany wprost z komputera, z materiałów dostarczonych w postaci danych komputerowych i drukowany za pomocą cyfrowych maszyn drukarskich. W druku cyfrowym istnieje możliwość zmiany dowolnego elementu graficznego lub tekstowego dla każdej kolejnej odbitki (np. personalizacja). 

 

Najpopularniejsze zastosowania druku cyfrowego to materiały na targi i konferencje, materiały reklamowe i biznesowe, raporty, druki akcydensowe itp. W stosunku do druku cyfrowego stosuje się te same technologie introligatorskie co w przypadku innych odmian druku.

 

Druk cyfrowy stosuje się tam, gdzie nie są potrzebne wysokie nakłady i gdzie nie jest opłacalny druk offsetowy. Jakość druku cyfrowego jest zbliżona do jakości druku offsetowego.

 

Zalety druku cyfrowego:

• szybka realizacja zleceń
• jakość otrzymywanych druków wyższa od wydruków z typowej drukarki lub plotera
• dużo wyższa prędkość druku niż w przypadku drukarek komputerowych
• możliwość druku na różnych podłożach, w szerokim przedziale gramatur
• brak konieczności przygotowywania formy drukowej
• atrakcyjny koszt druku dla niższych nakładów
• możliwość personalizacji wydruków
• brak przestojów między zleceniami
• prosta archiwizacja zleceń i szybko dostępne ponowienie druku
• cyfrowa obróbka obrazu (np. skalowanie, zarządzanie kolorem)
• możliwość stosowania wielu kolorów, w tym dodatkowych oraz druku barwnego w różnych modelach kolorów

na podstawie: www.wikipedia.org

Sitodruk

To jedna z najbardziej tradycyjnych metod drukowania. Technika wywodzi się z tzw. malowania szablonowego, znanego w czasach starożytnych, m in. w Chinach i Japonii. Wycięty z papieru motyw wzoru nanoszony był na napiętą na drewnianej ramie siatkę. Szablon ten stał się pierwowzorem obecnie stosowanych form sitodrukowych. Dzisiejszą formę drukową stanowi prostokątna rama, zwykle aluminiowa z napiętą na niej siatką (z nylonu, poliestru lub metalu).

 

Szablon tworzy utwardzona warstwa światłoczuła, nie przepuszczająca farby, stanowiąca negatywowy obraz drukowanego wzoru. Formą drukową są nie zakryte oczka siatki, przepuszczające farbę. Podczas drukowania w maszynie płaskiej lub rotacyjnej, farba drukowa jest rozprowadzana na całej powierzchni siatki i przesuwającym się po niej raklem jest przenoszona przez wolne oczka siatki bezpośrednio na podłoże.

 

Sitodruk jest wykorzystywany do drukowania jedno i wielobarwnego, również wielkoformatowego, na papierze, tekturze, foliach i płytach z tworzyw sztucznych (np. naklejek, plakatów, etykiet, opakowań, kalkomanii, reklam), metalach oraz na przedmiotach o różnych kształtach i z różnych materiałów, m.in. butelkach, pojemnikach na butelki, CD, płytach czołowych urządzeń itp. Sitodruk jest stosowany również do druku na tkaninach, w elektronice, grafice artystycznej i użytkowej.

 

na podstawie: www.definicja.com

Ilość kolorów

W druku offsetowym, druk kolorowy uzyskuje się przeważnie z 4 kolorów składowych, procesowych. Są to C - cyan, M - magenta, Y - yellow, K - blacK, stąd nazwa palety CMYK.

 

Jeśli celem jest uzyskanie przykładowej ulotki kolorowej, zadrukowanej z jednej strony, ilość kolorów oznacza się "4+0" - 4 kolory składowe z jednej strony i 0 kolorów z drugiej strony. Przy ulotce wielobarwnej z jednej strony, a jednokolorowej z drugiej, ilośc kolor w oznacza się 4+1. Jeśli ulotka ma być wydrukowana w pełnym kolorze na obu stronach, ilość kolorów oznacza się 4+4. Jeśli chcemy uzyskać ulotkę dwukolorową z jednej strony i jednokolorową z drugiej, ilość kolorów oznaczamy 2+1.

 

Poza kolorami uzyskanymi z farb procesowych, drukuje się kolory dodatkowe, np. z wzornika Pantone.

 

Kolory dodatkowe
Nazywane również "specjalnymi", "spotowymi" lub "z puszki". Są to kolory farb drukowych będące uzupełnieniem kolorów farb procesowych (np. CMYK, Hexachrome). Mogą być wykonane na podstawie wzorników barw np. Pantone, HKS lub barwy indywidualnie wskazanej przez zamawiającego. Wszystkie farby poza farbami procesowymi określa się mianem farb spotowych.

 

Stosowane są tam, gdzie nie jest możliwe uzyskanie odpowiedniej barwy druku przy użyciu farb procesowych, lub w przypadku maszyn jedno czy dwukolorowych, aby ograniczyć ilość przelotów na maszynie (wtedy są stosowane zamiast farb procesowych).

 

Na jednym druku może być użytych kilka farb spotowych, ale każda z nich wymaga użycia oddzielnego zespołu drukowego. W drukarniach spotyka się maszyny drukarskie pięciokolorowe: cztery zespoły wykorzystuje się do druku triadą, a zespół piąty - do druku farbą spotową. Farba spotowa podnosi koszty druku, bo wymaga wykonania dodatkowej formy drukowej, a sama farba jest droższa od farb procesowych. Czasem względy ekonomiczne mogą przekonać zleceniodawcę do akceptacji takiej barwy druku, która jest możliwa do osiągnięcia za pomocą farb procesowych. Jednak w przypadku barw z odcieniem metalicznym czy z fluorescencyjnych, użycie farb spotowych jest konieczne.

 

Stosowanie farb spotowych można uznać za uszlachetnianie druku.

 

na podstawie: www.wikipedia.org

Nakład

Całkowita liczba jednorazowo wydrukowanych egzemplarzy publikacji poligraficznej. Dla druku offsetowego, najczęściej spotykanym minimalnym nakładem jest 1000 egzemplarzy, dla druku cyfrowego, ze względu na specyfikę tej technologii nakład minimalny nie jest określony, może być to nawet 1 sztuka.

Papier

W poligrafii, przy zleceniu druku, należy okreslić rodzaj papieru, na jakim ma być wydrukowana zlecona praca. Najczęściej wybieranymi rodzajami papieru są papier offsetowy w gramaturze 80 do 120g/m.kw. i papier kredowy (kredowany) w gramaturze 135 - 175g/m.kw. Karton ma gramaturę od 160 do 315 g/m.kw.

 

Typowym przeznaczeniem papieru offsetowego jest druk książek, broszur, czasopism, plakatów, kopert, listowników, etykiet i nalepek na opakowania.

 

Papieru kredowego używa się między innymi do produkcji folderów, katalogów, broszur, plakatów itp.

 

Kartonu używa się najczęściej do wyrobu okładek książkowych, pocztówek, teczek biurowych, pudełek, opakowań itp.

 

*W ofercie HEDPES znajduje się bardzo wiele rodzajów papieru gładkiego i z fakturą, osobny dział tworzą papiery samoprzylepne, folie samoprzylepne i tektury. Nasi specjaliści pomogą dobrać papier odpowiedni do Państwa zamówienia.

 

Gramatura

Jest to masa1 m² wyrobu papierniczego wyrażona w gramach, oznacza się jednostką g/m². W praktyce gramatura służy do oznaczenia grubości papieru. W przypadku papieru na okładki, foldery, opakowania itp. wrażenie większej gramatury (czyli wrażenie papieru grubszego, sztywniejszego) osiągnąć można poprzez lakierowanie lub laminowanie.

 

* W ofercie HEDPES znajdują się papiery o rozmaitej gramaturze. Nasi specjaliści pomogą dobrać gramaturę papieru odpowiednią do Państwa zamówienia.

 

Falcowanie

Jedno lub wielokrotne składanie arkusza papieru, czystego lub zadrukowanego, na pół (najczęściej) lub w dowolnych innych proporcjach, na różne sposoby (w różnych kierunkach), w celu osiągnięcia docelowego formatu i liczby stron składki. Np. trzykrotne złożenie na pół arkusza daje składkę szesnastostronicową. Każde miejsce zaginania arkusza to falc (złam) i po złożeniu tworzy nową krawędź.

 

W maszynach drukarskich, w których realizowany jest druk nie z arkuszy, tylko z roli papieru, na końcu ciągu produkcyjnego ustawiony jest złamywak, którego rolą jest odcinanie fragmentów zadrukowanej wstęgi i takie ich składanie, aby w efekcie otrzymać pojedyncze egzemplarze gotowego "użytku".

 

na podstawie: www.wikipedia.org

Bigowanie

Proces introligatorski polegający na odciskaniu (wgniataniu) rowków w papierze lub kartonie w celu ułatwienia jego złamywania (składane opakowania kartonowe, okładki książek w oprawie klejonej itp.) lub w celu dekoracyjnym.
 

Obcinanie

Usunięcie tzw. "spadów", nadmiaru papieru i zadrukowań, które wystają poza żądany format, jaki ma powstać z arkusza papieru.

Spady

Spad drukarski – obszar druku, który wychodzi poza krawędź ostatecznego formatu publikacji. Spad gwarantuje, że obszar druku będzie dochodził do samej krawędzi po przycięciu arkusza, na brzegach nie będą widoczne białe paski. "Na spad" muszą być przygotowane wszystkie elementy przygotowanego do druku projektu, które dochodzą do jego krawędzi.

 

Wielkość spadu z reguły wynosi od 3 do 5mm.

Sztancowanie

Wykrawanie, sztancowanie to czynność introligatorska, polegająca na wykrawaniu z arkusza (lub stosu arkuszy) papieru, kartonu, tektury pożądanego kształtu wyrobu poligraficznego o skomplikowanych kształtach, których nie można uzyskać za pomocą zwykłego krojenia na gilotynie introligatorskiej.

 

Wykrawania dokonuje się za pomocą wykrojnika, którego roboczą częścią jest nóż o odpowiednio wyprofilowanym kształcie ostrza, który jest wtłaczany z dużą siłą na wylot prostopadle w podłoże. Wykrawaniu może towarzyszyć w ramach tej samej czynności i za pomocą tego samego wykrojnika rowkowanie, czyli wygniatanie w podłożu linii o zaplanowanych kształtach.

 

Za pomocą wykrawania można zarówno nadawać wyrobom odpowiednie kształty zewnętrzne, jak i wykonywać w nich otwory.

 

Wykrawanie jest metodą wytwarzania takich produktów jak: składane opakowania kartonowe, kartki świąteczne o nietypowych kształtach, wielostronicowe kalendarze o kształtach kart dopasowanych do poszczególnych przedziałów czasowych, notesy telefoniczne z otworami odkrywające poszczególne litery itp.

 

na podstawie: www.wikipedia.org

Oprawianie

Czynność introligatorska - prowadząca do wykończenia wielostronicowej publikacji poligraficznej (np. czasopisma, książki, kalendarza, albumu), ale także każdego innego wielostronicowego wytworu papierniczego niezadrukowanego lub zadrukowanego (np. zeszytu, notesu, bloku rysunkowego) polegający na trwałym połączeniu kart wnętrza wyrobu z okładką.

 

Oprawa określa ostateczny kształt i wygląd wyrobu poprzez zdefiniowanie:

• sposobu łączenia ze sobą kartek we wnętrzu, czyli sposobu wykonania wkładu
• rodzaju okładki i jej wewnętrznej budowy
• sposobu łączenia wkładu z okładką

 

Zwyczajowy podział opraw:

• szyta (grzbiet jako krawędź) 
• klejona (grzbiet jako płaszczyzna) 
• miękka (oprawa klejona z elastycznymi okładzinami) 
• twarda (oprawa klejona ze sztywnymi okładzinami)

 

na podstawie: www.wikipedia.org

Lakierowanie

Pokrywanie druku lakierem, to jeden ze sposobów uszlachetniania druku, czyli podnoszenia jakości lub atrakcyjności podłoża drukowego zazwyczaj pokrytego farbą drukową.

 

Cele lakierowania:

• zabezpieczenie zadrukowanej powierzchni przed ścieraniem się farby
• zmiana wyglądu naniesionej farby drukowej. Lakier pozwala uzyskiwać dodatkowe efekty wizualne, połysk lub zmatowienie. Mimo że lakier tworzy bezbarwną powierzchnię, wpływa na odbiór barwy druku, a w niektórych przypadkach (np. barwy niebieskie lub fioletowe) wpływa w sposób bardzo widoczny. Lakier "ożywia" barwę i wydobywa z niej głębię poprzez wzrost wrażenia jaskrawości i nasycenia.
• zwiększenie sztywności, a pośrednio także wrażenia grubości podłoża drukowego

 

Lakierowanie stosuje się zarówno do powierzchni podłoża drukowego pokrytego całkowicie farbą drukową, jak też do powierzchni zadrukowanych tylko częściowo. Lakierowana może być cała powierzchnia arkusza, lub tylko jej wybrane graficznie obszary. Takie lakierowanie nazywa się lakierowaniem wybiórczym.

 

Rodzaje lakierów w poligrafii:

• lakier olejowy
• lakier UV
• lakier dyspersyjny

 

na podstawie: www.wikipedia.org

Foliowanie

W poligrafii jest to rodzaj laminowania. Polega na pokryciu powierzchni druku folią z tworzyw sztucznych. Dzięki foliowaniu zadrukowana powierzchnia uzyskuje dodatkowe walory estetyczne, zostaje też usztywniona i zabezpieczona przed działaniem mechanicznym, chemicznym, promieniowaniem UV, czy wilgocią.

 

Foliowanie odbywa się w laminatorach z użyciem kleju na zimno (foliowanie na zimno) lub na gorąco (foliowanie na gorąco).

 

na podstawie: www.wikipedia.org

Projekty graficzne

Treść w przygotowaniu, zapraszamy wkrótce.

Przygotowanie do druku

Treść w przygotowaniu, zapraszamy wkrótce.

Skanowanie

Wprowadzenie do pamięci komputera obrazu znajdującego się w postaci niecyfrowej, odbywające się za pomocą skanera. Zeskanowany obraz można wykorzystać np. do umieszczenia w projekcie graficznym.

 

Skanowany obraz powinien być dobrej jakości (np. zdjęcie na papierze fotograficznym, klisza fotograficzna), skanowanie obrazów z druku (już raz wydrukowanych) ma niższą jakość, może też w nich wystąpić efekt mory - nakładania się rastra druku i rastra skanera. Do usuwania efektu mory stosuje się funkcję "descreening" o odpowiedniej wartości.

Digitalizacja tekstu

Wprowadzenie do pamięci komputera tekstu, znajdującego sie w postaci wydrukowanej, niecyfrowej, odbywające się za pomocą skanera wyposażonego w specjalistyczne oprogramowanie. Digitalizacja tekstu nazywana jest w skrócie OCR, pochodzi od angielskiego Optical Character Recognition.

 

Oprogramowanie OCR nie jest skuteczne w 100%, do korekty rozpoznanego tekstu niezbędny jest człowiek.